ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ: ΑΙΘΙΟΠΙΑ

Η Αιθιοπία είναι η παλαιότερη ανεξάρτητη χώρα στην Αφρική κι έχει μια από τις εκτενέστερες ιστορίες ως ανεξάρτητο κράτος.

Δεν αποτέλεσε ποτέ αποικία κανενός κράτους, εκτός από την πενταετία 1936-1941, που ήταν υπό ιταλική κατοχή σε ορισμένες μεγάλες πόλεις

Είναι η χώρα απ’ όπου προέρχεται ο καφές. Η Αιθιοπία φιλοξενεί εννέα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, οκτώ πολιτιστικά και ένα φυσιολατρικό, τα περισσότερα από οποιαδήποτε χώρα της Αφρικής.

Στο παρελθόν ονομαζόταν Αβησσυνία, ενώ η τωρινή ονομασία της προέρχεται από τους αρχαίους Έλληνες , με ρίζες (αιθ-) και (ὄψ) (“καμένη όψη”).

Η ιστορία του καφέ ξεκινάει από την Αιθιοπία.

Σύμφωνα με αναφορές ένας γιδοβοσκός ονόματι Kaidi, παρατήρησε ότι όταν οι κατσίκες του έτρωγαν κάτι κόκκινους καρπούς ήταν πιο ενεργητικές, οπότε αποφάσισε να δοκιμάσει και ο ίδιος για να ανακαλύψει ότι είχε το ίδιο αποτέλεσμα.

Υστέρα ένας μοναχός ιεραπόστολος που ανακάλυψε από την φυλή τα αποτελέσματα των καρπών αυτών, τους έφερε στο μοναστήρι του γιατί τους βοήθαγε να μένουν ενεργητικοί κατά την διάρκεια της αγρυπνίας και το θεώρησαν δώρο θεού.

Τα χρόνια πέρασαν και χρησιμοποιούμε πλέον και εμείς τον καφέ για αυτή την ιδιότητα του για να ξεκινήσουμε τις δύσκολες μέρες μας, ειδικά τις Δευτέρες!

Η Αιθιοπία είναι η 5η χώρα σε παραγωγή καφέ. Η καλλιέργεια γίνεται σε 1500-2200 μετρά υψόμετρο από το επίπεδο της θάλασσας

Η παραγωγή και εξαγωγή καφέ είναι ένα σημαντικό κομμάτι για την χώρα γιατί εκτός από το θέμα παράδοσης είναι και το κύριο εισόδημα για πολλούς αγρότες.

Το 2008 ιδρύθηκε το Ethiopian Coffee Exchange (ECX) με σκοπό την ασφάλεια των αγροτών και την εξασφάλιση καλυτέρων παροχών. Σε γενικές γραμμές πολλές εταιρίες εξαγωγών καφέ (π.χ fair trade) δημιουργούν καλύτερες συνθήκες και παροχές στους αγρότες και στους κατοίκους που βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής.

Φυσικά δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι καλύτερα ή ζουν μια ποιοτικότερη ζωή, αλλά ας κρατήσουμε τα θετικά και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τα αρνητικά.

Οι Αιθίοπες έχουν μια βαθιά αγάπη και παράδοση για τον καφέ.

Εκεί συναντούμε το τελετουργικό του καφέ, το οποίο έχει ως εξής:

Τοποθετούν τους πράσινους κόκκους καφέ σε ένα τηγάνι (baret metad) και τους καβουρδίζουν στα κάρβουνα. Αφού καβουρδιστούν στο βαθμό που θέλουν, τους τοποθετούν σε πήλινο πιάτο (wacheff). Μετά τους ανακατεύουν και τους περνάνε στους καλεσμένους ώστε να μυρίσουν τους φρεσκοκαβουρδισμένους κόκκους.

Ύστερα με ένα γουδί κάνουν σκόνη τους κόκκους και τους τοποθετούν μέσα σε μια πήλινη τύπου τσαγιέρα (jibuna) και το αφήνουν να βράσει. Πολλές φορές βάζουν μέσα και μυρωδικά όπως κανέλα, κάρδαμο κ.α.

Όταν πλέον είναι έτοιμος ο καφές το σερβίρουν σε μικρά κουπάκια, με την επιλογή να προσθέσεις ζάχαρη ή και σε μερικές περιοχές αλάτι. Στην διαδικασία σερβιρίσματος ο νεότερος σερβίρει πρώτα τον γηραιότερο και η διαδικασία σερβιρίσματος είναι 3 γύροι. Εθιμοτυπικά μπορείς να πιεις μόνο έναν γύρο καφέ αλλά όχι 2. Οι γύροι έχουν ως εξής ο πρώτος που θεωρείται ότι ο καφέ είναι πιο δυνατός λέγεται Abol,

Ο δεύτερος αρχίζει αφού προσθέσουν ζεστό επιπλέον νερό στον καφέ και λέγεται Hueletanya και ο τρίτος και τελευταίος γύρος λέγεται Sostanya.

Ο λόγος που γίνεται το τελετουργικό είναι για να κάτσουν όλοι γύρω από την φωτιά, πίνοντας καφέ και να μοιραστούν ιστορίες, συναισθήματα ή απλά να απολαύσουν την ηρεμία και το τελετουργικό αυτό δείχνει στους καλεσμένους σεβασμό και φιλία.

Οπότε ας κάτσουμε όλοι παρέα να πιούμε καφέ και να μοιραστούμε ιστορίες!

Μάθετε περισσότερα εδώ.